مویل و همکاران (2013)، به شناسایی کاندیداهای واکسن جدید در برابر آسینتوباکتربومانی مقاوم به چندین دارو پرداختند. در این مطالعه واکسن معکوس ترکیبی و پروتئومیک برای شناسایی آنتی ژن های ترشحی و سطحی آسینتوباکتر بومانی استفاده شده است. با استفاده از ابزار پیش بینی سیلیکا و تجزیه و تحلیل ژنوم نسبی در ترکیب با روش های پروتئومیک، 42 آنتی ژن آزمایشگاهی را شناسایی شد که می تواند به عنوان اهداف بالقوه واکسن مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به کمبود آنتی بیوتیک های موثر موجود برای درمان عفونت های باکتریایی آسینتوباکتربومانی مقاوم به چند دارو، این اهداف واکسن ممکن است به عنوان چارچوبی برای توسعه یک واکسن چندجزء محافظتی مورد استفاده قرار گیرند. این نتیجه که می تواند تاثیر بزرگی بر بار عفونت های آسینتوباکتربومانی در بخش های مراقبت های ویژه در سراسر جهان داشته باشد.